Regeling toezichtkosten Wet financiële dienstverlening

In deze regeling wordt verstaan onder:

• a. wet: Wet financiële dienstverlening;

• b. minister: Minister van Financiën.

• 1 De toezichthouder organiseert overleg over:

  • a. de door de toezichthouder op te stellen begroting;

  • b. de door de toezichthouder gerealiseerde baten en lasten alsmede inkomsten en uitgaven, en verrichte werkzaamheden;

  • c. de kosten voor ondernemingen die verband houden met de uitvoering van zijn taak op grond van de wet en de daaruit voortvloeiende werkzaamheden.

• 2 Het overleg wordt gevoerd door de toezichthouder en een daarvoor in aanmerking komende representatieve vertegenwoordiging van de onder zijn toezicht staande ondernemingen. De toezichthouder kan tevens daarvoor in aanmerking komende cliëntenorganisaties toelaten tot het overleg. Onze Minister wijst ambtenaren aan die namens hem het overleg bijwonen.

• 3 Het overleg vindt tweemaal per jaar plaats.

• 4 De toezichthouder maakt het verslag van het overleg binnen een redelijke termijn na het overleg openbaar.

• 1 De toezichthouder kan eenmalig een bedrag in rekening brengen aan een aanvrager of een verzoeker ter vergoeding van de kosten van de behandeling van een aanvraag of verzoek om verlening, uitbreiding of wijziging van:

  • a. een vergunning als bedoeld in artikel 10 van de wet;

  • b. een aanmelding van een verbonden bemiddelaar als bedoeld in artikel 12, eerste lid, onder b, van de wet;

  • c. een vergunning als bedoeld in artikel 15, eerste lid, van de wet;

  • d. een vergunning als bedoeld in artikel 16, eerste lid, van de wet;

  • e. een ontheffing als bedoeld in artikel 18, eerste lid, van de wet.

• 2 Het bedrag, bedoeld in het eerste lid, kan worden vermeerderd met een bedrag ter vergoeding van de kosten van een toetsing van de deskundigheid of betrouwbaarheid van een beleidsbepaler of medebeleidsbepaler voor zover deze kosten niet reeds op basis van het eerste lid in rekening worden gebracht.

• 3 Indien een aanvraag om verlening van een vergunning op elektronische wijze wordt ingediend, kan de toezichthouder een korting toepassen op de bedragen, bedoeld in het eerste en het tweede lid.

• 4 Indien als wijze van betaling automatische incasso is overeengekomen, kan de toezichthouder een korting toepassen op de bedragen, bedoeld in het eerste en het tweede lid.

De toezichthouder kan aan de betrokken financiële dienstverlener een bedrag in rekening brengen ter vergoeding van de kosten die hij maakt bij de toepassing van artikel 71 van de wet.

• 1 Indien aan een financiële dienstverlener voor het niet voldoen aan bij of krachtens de wet gestelde eisen in het voorafgaande jaar een aanwijzing is gegeven of een last onder dwangsom is opgelegd, kan de toezichthouder een bedrag in rekening brengen aan deze financiële dienstverlener ter vergoeding van de kosten in verband met het toezicht op de naleving van wettelijke voorschriften, voor zover deze kosten individueel zijn toe te rekenen aan deze financiële dienstverlener en uitstijgen boven de kosten van het toezicht op de naleving van wettelijke voorschriften die onder normale omstandigheden ten aanzien van die financiële dienstverlener zouden zijn gemaakt.

• 2 Een bedrag dat door de toezichthouder op grond van het eerste lid bij een financiële dienstverlener in rekening is gebracht en door deze financiële dienstverlener is betaald, wordt onverwijld terugbetaald indien het besluit tot het geven van de aanwijzing of tot het opleggen van de last onder dwangsom is ingetrokken of in rechte is vernietigd.

De toezichthouder brengt jaarlijks een bedrag in rekening aan een financiële dienstverlener ter vergoeding van kosten ter uitvoering van aan hem opgedragen taken of toegekende bevoegdheden, voor zover deze kosten niet reeds op grond van de artikelen 3 tot en met 5 in rekening worden gebracht.

• 1 De kosten, bedoeld in artikel 6, worden geraamd voor het jaar waarop het in rekening te brengen bedrag betrekking heeft, met dien verstande dat op die kosten in mindering worden gebracht de kosten die voor dat jaar ten laste komen van de rijksbegroting.

• 2 De geraamde kosten worden toegerekend aan categorieën van financiële dienstverleners naar de mate van hun beslag op de werkzaamheden, bedoeld in het eerste lid. Per categorie vindt een nadere toerekening plaats, indien subcategorieën van financiële dienstverleners zijn aangewezen.

De in artikel 7, tweede lid, bedoelde categorieën van financiële dienstverleners zijn:

• a. financiële dienstverleners die ingevolge artikel 13, eerste lid, van de wet in Nederland financiële diensten mogen verrichten;

• b. financiële dienstverleners die ingevolge artikel 14, eerste lid, van de wet financiële diensten mogen verrichten;

• c. financiële dienstverleners waaraan een vergunning is verleend als bedoeld in artikel 10 van de wet;

• d. financiële dienstverleners die zijn vrijgesteld ingevolge artikel 9, eerste lid, van de wet;

• e. financiële dienstverleners waaraan een ontheffing is verleend als bedoeld in artikel 18 van de wet.

De in artikel 7, tweede lid, bedoelde subcategorieën van financiële dienstverleners zijn:

• a. subcategorieën van financiële dienstverleners die ingevolge artikel 14, eerste lid, van de wet financiële diensten mogen verrichten:

  • 1°. kredietinstellingen en financiële instellingen als bedoeld in artikel 14, eerste lid, onderdeel a, b of c van de wet;

  • 2°. levensverzekeraars als bedoeld in artikel 14, eerste lid, onderdeel d van de wet;

  • 3°. schadeverzekeraars en natura-uitvaartverzekeraars als bedoeld in artikel 14, eerste lid, onderdeel d of e van de wet;

• b. subcategorieën van financiële dienstverleners met een vergunning als bedoeld in artikel 10 van de wet:

  • 1°. aanbieders van krediet;

  • 2°. aanbieders van betaal- en spaarfaciliteiten;

  • 3°. aanbieders van elektronisch geld;

  • 4°. aanbieders van levensverzekeringen;

  • 5°. aanbieders van schade- of natura-uitvaartverzekeringen;

  • 6°. aanbieders van beleggingsobjecten;

  • 7°. adviseurs en bemiddelaars in een financieel product, daaronder begrepen herverzekeringsbemiddelaars en ondergevolmachtigde agenten en gevolmachtigde agenten.

• 1 Als maatstaf voor het in rekening te brengen bedrag, bedoeld in artikel 6 geldt, onderscheiden naar categorie of subcategorie voor:

  • a. vergunninghouders van rechtswege:

    • 1°. kredietinstellingen en financiële instellingen: naar risicograad gewogen posten die bij of krachtens artikel 20 van de Wet toezicht kredietwezen 1992 worden bepaald ten behoeve van de berekening van het eigen vermogen dat tenminste dient te worden aangehouden;

    • 2°. verzekeraars: bruto premie-inkomen in Nederland;

  • b. reguliere vergunninghouders:

    • 1°. aanbieders van krediet: het aantal particuliere cliënten dat met de aanbieder rechtstreeks of middellijk als wederpartij een overeenkomst is aangegaan inzake krediet;

    • 2°. aanbieders van betaal- en spaarfaciliteiten: het aantal particuliere cliënten dat met de aanbieder rechtstreeks of middellijk als wederpartij een overeenkomst is aangegaan inzake betalen of sparen;

    • 3°. aanbieders van elektronisch geld: het aantal particuliere cliënten dat met de aanbieder rechtstreeks of middellijk als wederpartij een overeenkomst is aangegaan inzake elektronisch geld;

    • 4°. aanbieders van verzekeringen: bruto premie-inkomen in Nederland;

    • 5°. aanbieders van beleggingsobjecten: ingelegd vermogen;

    • 6°. adviseurs en bemiddelaars, daaronder begrepen herverzekeringsbemiddelaars en ondergevolmachtigde agenten en gevolmachtigde agenten: aantal medewerkers in dienst bij de vergunninghouder, waarbij het aantal deeltijdmedewerkers wordt omgerekend naar voltijd.

• 2 Onder de in het eerste lid bedoelde maatstaven worden mede begrepen de gegevens van aangesloten instellingen als bedoeld in artikel 12, eerste lid, van de wet.

De minister stelt jaarlijks voor 15 januari op voorstel van de toezichthouder de hoogte van de onderscheiden eenmalig in rekening te brengen bedragen, bedoeld in artikel 3 vast.

• 1 De hoogte van het bedrag, bedoeld in de artikelen 4 en 5, wordt per geval vastgesteld door de toezichthouder.

• 2 Het bedrag wordt op zodanige wijze gespecificeerd dat daaruit blijkt dat het gebaseerd is op de voor de desbetreffende financiële dienstverlener werkelijk gemaakte kosten.

De minister stelt jaarlijks voor 1 juli, op voorstel van de toezichthouder, per categorie of subcategorie een tarief vast op basis van de maatstaf, bedoeld in artikel 10. De minister kan daarbij bandbreedtes bepalen, en per bandbreedte een tarief vaststellen.

• 1 De hoogte van het bedrag, bedoeld in artikel 6, bestaat uit een jaarlijks voor 1 juli door de minister, op voorstel van de toezichthouder, per categorie of subcategorie financiële dienstverleners vast te stellen minimumbedrag, vermeerderd met een bedrag dat wordt gebaseerd op de kosten die per categorie of subcategorie zijn toegerekend op de wijze, bedoeld in artikel 7, onder aftrek van het totaal van de aan de desbetreffende categorie of subcategorie in rekening te brengen minimumbedragen.

• 2 In afwijking van het eerste lid stelt de minister op voorstel van de toezichthouder, voor de categorie van financiële dienstverleners waarvoor geen maatstaf is vastgesteld, jaarlijks voor 1 juli de hoogte van het bedrag, bedoeld in artikel 10 vast. De toezichthouder baseert zijn voorstel aan de minister op de kosten die aan de desbetreffende categorie of subcategorie zijn toegerekend op de wijze, bedoeld in artikel 7.

• 1 Ten aanzien van financiële dienstverleners die participeren in een stelsel van zelftoezicht, worden de bedragen bedoeld in de artikelen 11 en 14, eerste en tweede lid, en het tarief bedoeld in artikel 13, eerste lid, door de minister op voorstel van de toezichthouder verlaagd vastgesteld.

• 2 Als een stelsel van zelftoezicht als bedoeld in het eerste lid wordt aangemerkt een organisatorisch verband van marktpartijen dat zich ten doel stelt een doeltreffende bijdrage te leveren aan de uitvoering door de toezichthouder van het toezicht op de naleving van de wet en waarmee de toezichthouder een convenant heeft gesloten dat waarborgen biedt voor een adequaat zelftoezicht.

• 1 Het bedrag, bedoeld in artikel 6, wordt voor een financiële dienstverlener die niet eerder dan 1 februari van het lopende jaar onder een categorie of subcategorie valt, in rekening gebracht naar evenredigheid van het aantal maanden in het jaar dat de financiële dienstverlener onder de categorie of subcategorie valt, waarbij een gedeelte van een maand geldt als volledige maand.

• 2 Aan een financiële dienstverlener die niet langer onder een categorie of subcategorie valt, wordt het bedrag, bedoeld in artikel 6, terugbetaald naar evenredigheid van het aantal maanden van het jaar dat de financiële dienstverlener niet langer onder de categorie of subcategorie valt, waarbij een gedeelte van een maand geldt als volledige maand.

• 3 Indien een financiële dienstverlener valt onder twee of meer categorieën of subcategorieën, wordt door de toezichthouder slechts voor één categorie of subcategorie een bedrag in rekening gebracht, te weten het hoogste bedrag.

De minister doet onverwijld mededeling in de Staatscourant van de vastgestelde tarieven, bedoeld in artikel 13, eerste lid, de vastgestelde bedragen, bedoeld in de artikelen 11 en 14, tweede lid, en het vastgestelde minimumbedrag, bedoeld in artikel 14, eerste lid.

• 1 De financiële dienstverlener waaraan het bedrag, bedoeld in artikel 6 in rekening wordt gebracht op grond van een maatstaf als bedoeld in artikel 10, verstrekt binnen een door de toezichthouder te stellen redelijke termijn een opgave van haar maatstafgegevens.

• 2 Indien een financiële dienstverlener niet binnen de in het eerste lid bedoelde termijn opgave heeft gedaan of een kennelijk onjuiste of onvolledige opgave heeft gedaan, kan de toezichthouder een schatting doen van de maatstafgegevens.

• 1 De toezichthouder bepaalt de wijze en het tijdstip van betaling van de bedragen, bedoeld in de artikelen 3 tot en met 6.

• 2 Indien als wijze van betaling automatische incasso is overeengekomen, kan de toezichthouder bij het in rekening brengen van het bedrag, bedoeld in artikel 6 een korting toepassen. Per financiële dienstverlener wordt jaarlijks slechts eenmaal een korting toegepast.

Indien een financiële dienstverlener het vermogen heeft verkregen van een financiële dienstverlener die in het lopende jaar heeft opgehouden onder een categorie of subcategorie te vallen, wordt het bedrag ter vergoeding van de kosten, bedoeld in artikel 6, die door de toezichthouder ten aanzien van laatstbedoelde financiële dienstverlener zijn gemaakt, in rekening gebracht bij de verkrijgende financiële dienstverlener, voor zover deze kosten niet reeds bij de laatstbedoelde financiële dienstverlener in rekening zijn gebracht.

Deze regeling treedt in werking met ingang van 1 januari 2006.

Deze regeling wordt aangehaald als: Regeling toezichtkosten Wet financiële dienstverlening.